27 Kasım 2016 Pazar

Birdenbire İsrail yanlısı ve anti-semitist olmak normal hale geldi

Gideon Levy - Çeviri: Ulaş Taştekin

İsrail’le dostluk sadece işgale verilen destek temelinde değerlendirilirse, İsrail’in ırkçılardan ve milliyetçilerden başka dostu yoktur.



Ansızın anti-semitik olmak çok da korkunç bir şey olmamaya başladı. Birden bire Müslümanlardan ve Araplardan nefret edip “İsrail’i sevdiğiniz” sürece bu mazur görülebilir bir şey halini aldı. Yahudi ve İsrail sağı, İsrail’in anti-semitik aşıkları için kapsamlı bir af çıkardı – evet, böyle bir aşık grubunu tanımlamak mümkün ve bunlar ABD’de iktidarı almak üzereler.
Şimdi biliyoruz ki: sadece pornografi değil aynı zamanda anti-Semitizm de bir coğrafya ve para meselesi. Sağ kanat Amerikan anti-semitistleri artık anti-semitik olarak düşünülemez.
Tanımlama yeni bir güncellik kazandı: bundan sonra, anti-semitistler sadece solda bulunabilir. Alnının akıyla cesur ve vicdanlı bir adam olan Roger Waters bir anti-semitisttir. Açık bir ırkçı ve gizli bir anti-semitist olan ve Trump’ın Beyaz Saray’daki baş strateji uzmanı olarak atanan Steve Bannon ise bir İsrail dostudur.
Anti-Semitizm işareti bulmak için altına bakmadık taş bırakmayan, bir nefret davranışı olarak bir Amerikalı Yahudi bulmak için her park biletine bakan, bir Yahudinin soyulduğu zaman veya bir Yahudinin mezar taşı kırıldığında kendini paralayan Yahudi ve İsrailli aktivistler şimdi bir anti-semitisti örtbas ediyorlar. Birden bire bu adı konulmuş hastalık hakkında konuştuğumuz konusunda ikna olmamaya başladılar.
Bu alandaki en büyük propagandacılardan biri olan Alan Dershowitz, ırkçı Bannon’u korumak üzere sahneye geldi. Geçen hafta Haaretz’e yazdığı bir yazıda Dershowitz, karısının aktardığına göre çocuklarının Yahudi çocuklarının gittiği okula gitmesini istemeyen bu adamın anti-Semitist olmadığını yazdı. Dershowitz aldatıcı bir mantıkla “İddia basit anlamda bu kişinin eski karısı tarafından adli muamele esnasında ortaya atılmış, bu yüzden de hiçbir ciddiyeti bulunmuyor,” yazmıştı.
Bütün bunlardan sonra, Dershowitz’in daha sonra Bannon’la çalışan ve Ortodoks bir Yahudi olan eski araştırma asistanı onu Bannon’da anti-semitizme dair hiçbir işaret bulamadığı hususunda temin etmişti. Bunlar birden bire Dershowitz için yeterli oldu. Birden bire ırkçılığı anti-semitizmden ayırmak mümkün hale geldi.
İsrail’in Washington’daki büyükelçisi Ron Dermer, doğal olarak bu partiye katılmakta geç kalmadı. Tüm hafta sonu, Bannon’la birlikte çalışmayı beklediğini söyledi. Bu çocuk bu ırkçı ile çalışmayı bekliyor. Tüm bunlardan sonra, herkes Filistin halkı diye bir şey olmadığı, bir işgalin söz konusu olmadığı, Yitzhar yerleşiminin daima yerinde kalması gerektiği, solcuların vatan haini olduğuna ilişkin her konuda mutabakata varacak.
Amona’daki illegal karakolun büyükelçisi, Çay Partisi dostu ve J Street boykotçusu, karşılıklı ilişkiler normal olsaydı ABD tarafından istemeyen adam ilan edilecek olan bir adam hakkında Dermer; yeni atamaların yeni bir günün şafağı olduğu değerlendirmesi yapıyor.
Kendisini, yeni yönetimde üst düzey bir görev alması olası olan bir diğer Müslüman düşmanı Frank Gaffney’in yanında kendisini rahat hissedecek, Bannon’la çalışmaktan da çok mutlu olacaktır. Mike Huckabee de onun tam olarak onun en beğendiği kişi olacaktır. Dermer, ne de olsa, İslamofobi bayrağını gururla taşıyan bir nefret grubu olan Güvenlik Politikaları Merkezi tarafından Özgürlük Ateşi Ödülüne layık görülmüştü.
Bu ırkçılar ve onların varyantları İsrail’in ABD’deki en iyi dostlarıdır. Onlara Avrupa sağının ırkçıları da katılmaktadır. Eğer Holokost’a dair suçluluk duygularınız azalıyorsa, bu İsrail’in mevcut dostları yüzündendir. İsrail’le dostluk sadece işgale verilen destek temelinde değerlendirilirse, İsrail’in ırkçılardan ve milliyetçilerden başka dostu yoktur. Bunun utanç veriyor olması lazımdı; zira bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim.
Bu ırkçılar İsrail’e âşıktır çünkü İsrail onların Arapları ezme, Müslümanlara saldırma ve onları mülksüzleştirme, kovma, öldürme, evlerini yok etme, onurunu ayaklar altına alma hayallerini gerçekleştiriyor. Bu çöp yığını tam da bizim yaptığımız gibi davranmaya hayranlık duyuyor.
Ancak şu an için bu İsrail’deki tek seçenek, aynı zamanda bu alandaki uluslar için de durum bu. Yahudilerin Güney Afrika’da Nelson Mandela ile hapishaneye gittiği günlere ne oldu? Şimdilerde Amerika’daki Yahudi aktivistleri yeni egemenleri –ırkçıları ve anti-semitistleri– destekliyor.
Filistinli-Amerikalı yazar Susan Abulhawa hafta sonu Facebook’ta şunu yazdı: AIPAC ve Dershowitz onun çok da kötü bir adam olmadığını söylerken, Filistinliler beyaz milliyetçi Bannon’u anti-semitist olarak tanımlıyor. Siyonizmin beyaz üstünlüğünün bir yüzü olduğunu ve son noktada Museviliğe aykırı olduğunu anlamak için başka hangi kanıta ihtiyacınız var?
Geçen yaz, Abulhawa Allenby Bridge’den uzaklaştırılmıştı. Şimdi ise o haklı. ABD ve İsrail aynı değerleri ve utanç duygusunun sebep olduğu aynı kederi paylaşıyor.
[Haaretz’deki 21 Kasım tarihli İngilizce orijinalinden Ulaş Taştekin tarafından Sendika.Org için çevrilmiştir.]

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder